سیاستگذاری و برنامه‌ریزی آموزشی در ایران با تأکید بر برنامۀ چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی

امروزه وجود برنامه و برنامه‌ریزی در بخش‌های مختلف از جمله بخش آموزش برای پیشرفت و توسعه کشور امری ضروری است؛ زیرا فقط با تدوین و اجرای برنامه‌های خردمندانه می‌توان بر نابسامانی‌ها پایان داد و وضع زندگی مادی و معنوی خویش را بهبود بخشید. برنامه‌های توسعه فرصتی را برای رهبران و مدیران‌ بخش‌های مخلف فراهم می‌کند تا آنها افق دور را نگاه کنند و بر اساس آن، بینش‌هاو رهنمودهای جدید را در تدوین اهداف و برنامه‌ها لحاظ کرده و نقشه‌ای را برای آینده فراهم کنند. کشور ما با داشتن نیم قرن تجربه برنامه‌ریزی روزمره پرسابقه‌ترین کشورها در زمینۀ برنامه‌ریزی است و در حال حاضر در کنار برنامه‌های پنج ساله توسعه، چشم‌انداز بیست ساله کشور نیز ترسیم شده، به طوری که برنامۀ چهارم توسعه که از سال 1384 اجرایی شد مبتنی بر اهداف سند چشم‌انداز بیست ساله است. در این مقاله سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی آموزشی در برنامه‌های توسعۀ قبل و بعد از انقلاب با تأکید بر برنامه چهارم توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مورد بررسی قرار می‌گیرد.